Han Kulker

Han Kulker is een voormalige Nederlandse middenafstandsloper, die zich vooral manifesteerde op de 1500 m.

Kulker begon relatief laat met atletiek. Pas in de week dat hij 21 jaar werd deed hij zijn eerste stappen op de atletiekbaan, die van de Leidse club De Bataven. Tot die tijd had hij zich in zijn vrije uren met diepwaterduiken beziggehouden. Puur voor de lol.

Kulker bleek geknipt voor de middenafstand. Hij had fysiek en mentaal de kwaliteiten om zich internationaal te onderscheiden. Bram Wassenaar, de coach die hem later bij de grote wedstrijden vergezelde, stond versteld van het gemak waarmee hij zich aan een race aanpaste. ‘Han koos gevoelsmatig altijd de kortste weg. Zijn intuitie hielp hem snellere tegenstanders te verslaan.’

Rennen was een uitlaatklep voor de atleet die behalve over een grote longinhoud ook over een messcherpe eindsprint beschikte. Zijn in 1985 gelopen 800 metertijd van 1.46,85 vormde een uitstekende basis voor de ,Mwaarop hij in de periode 1986-1990 diverse opvallende resultaten boekte, te beginnen met tweemaal een bronzen medaille bij de Europese kampioenschappen van 1986, zowel op de indoorkampioenschappen in Madrid als het Europees kampioenschap in Stuttgart, bij welke gelegenheid hij slechts Steve Cram en Sebastian Coe voor zich moest dulden.

Een jaar later werd Kulker in Liévin op de zelfs Europees indoorkampioen. Weer een jaar later, in 1987, werd het op dezelfde afstand opnieuw brons tijdens de wereldkampioenschappen Indoor in Indianapolis.

In 1988 maakte Kulker deel uit van de Nederlandse afvaardiging naar de Olympische Spelen van Seoel, waar hij op zijn favoriete onderdeel als zesde finishte. Peter Rono werd daar Olympisch kampioen. Zijn laatste internationale medaille won hij in Den Haag, waar hij tijdens de Europese indoorkampioenschappen alweer op de een zilveren medaille veroverde. Op het EK in Split in 1990, zijn laatste optreden op een groot internationaal toernooi, werd hij op de in 3.39,85 nog zevende.

Kulker zag het sociale contact als het leukste aspect van de trainingen. Rondetijden interesseerden hem eigenlijk minder. De systeemanalist die het in de wedstrijd meer van zijn hersens dan van zijn benen moest hebben, had er geen spijt van zo laat met atletiek te zijn begonnen. ‘Wie jong begint is misschien ook eerder versleten’, redeneerde hij. ‘Nu was ik al 31 toen ik bij de EK van Split nog zevende wist te worden’

Na zijn afscheid van de wedstrijdsport werd Han Kulker door de KNAU onderscheiden met het gouden unie-erekruis, dat hem op 28 februari 1993 tijdens het NK-indoor werd uitgereikt.